ការកំណត់បំណងដើម្បីឆ្នាំដ៏ជោគជ័យមួយ

Kathryn Furtaw Keuneke, CAE

ការបង្កើតគោលបំណងប្រចាំឆ្នាំ និងការតាមដានផលិតភាព នាំអ្នកឲ្យសម្រេចបានកាន់តែច្រើន។

នៅពេលខែធ្នូចូលមក ហើយអ្នកពិនិត្យមើលការសម្រេចបានក្នុងឆ្នាំនោះ តើវាប្រៀបជាមួយក្ដីរំពឹងរបស់អ្នកដូចម្ដេចដែរ? សិក្ខាសាលាវិបក្នុងខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ 2021 រៀបចំដោយអ្នកដឹកនាំសហគមន៍នៅសហរដ្ឋអាមេរិក និងកាណាដា សូមបង្ហាញជូន Stephen Kagawa, FSS, LUTCF, សមាជិក MDRT 28ឆ្នាំ មកពី Monrovia, California, USA ធ្វើការសម្របសម្រួលកិច្ចពិភាក្សាជាមួយ John J. Demboski, CFP, សមាជិក MDRT 16ឆ្នាំ មកពី Santa Barbara, California, USA; Jennifer P. Mann, MBA, CFP, សមាជិក MDRT 17ឆ្នាំ មកពី Chicago, Illinois, USA; Dana Mitchell, CFP, CLU, សមាជិក MDRT 7ឆ្នាំ មកពី Toronto, Ontario, Canada; និងអនុប្រធានទី២ MDRT Gregory B. Gagne, ChFC, សមាជិក MDRT 22ឆ្នាំ មកពី Exeter, New Hampshire, USA។ ពួកគេបានចែករំលែកការណែនាំសម្រាប់ការបង្កើតគោលបំណង ដើម្បីនាំមកនូវភាពជោគជ័យពេញទាំងឆ្នាំ។

Kagawa៖ តើអ្នកធ្វើអ្វីខ្លះនៅដើមឆ្នាំ ដើម្បីកំណត់ពីគោលបំណងនិងគោលដៅរបស់អ្នក?

Mitchell៖ នៅដើមឆ្នាំ ខ្ញុំធ្លាប់បានកំណត់គោលបំណងផ្អែកលើទ្រព្យថ្មីដែលត្រូវគ្រប់គ្រង ឬក៏ការធានារ៉ាប់រងដែលយើងចង់លក់។ ខ្ញុំបានឈប់ធ្វើដូច្នោះ ពីព្រោះខ្ញុំមិនពិតជាអាចគ្រប់គ្រងទ្រព្យ ឬតម្រូវការធានារ៉ាប់រងរបស់ភ្ញៀវសក្ដានុពលថ្មីម្នាក់ទេ ហើយខ្ញុំបានរកឃើញថា វានាំឲ្យបាក់ទឹកចិត្ត។ ឥឡូវ យើងរាប់ភ្ញៀវឧត្តមប៉ុន្មាននាក់ដែលយើងមាន គឺភ្ញៀវឥតខ្ចោះទាំងឡាយដែលយើងបម្រើ ដែលយើងចង់ចម្លងឲ្យបានច្រើនឡើងៗ។ យើងដឹងថា ភ្ញៀវមិនគ្រប់រូបទេដែលល្អឥតខ្ចោះ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថា បើយើងនាំមកនូវភ្ញៀវឧត្តមគ្រប់គ្រាន់ យើងនឹងមានទ្រព្យត្រឹមត្រូវក្រោមការគ្រប់គ្រង ហើយការធានារ៉ាប់រងនឹងចូលមក។

Mann៖ ជាច្រើនឆ្នាំមុន នៅពេលក្រុមសិក្សារបស់ខ្ញុំបង្កើតឡើង យើងបានជួលគ្រូបង្វឹកធុរកិច្ចម្នាក់ ពីព្រោះយើងមានការអនុវត្តខុសគ្នាខ្លាំងណាស់ និងត្រូវការមូលដ្ឋានរួម។ គ្រូបង្វឹកបានបើកបង្ហាញយើងនូវសៀវភៅរបស់ Jim Horan មានចំណងជើង “The One Page Business Plan” (ផែនការធុរកិច្ចមួយទំព័រ)។ វាពិតជាបានជួយយើងគ្រប់គ្នាឲ្យកំណត់អត្ថន័យធុរកិច្ចរបស់យើង។ វាជាសៀវភៅការងារមួយដែលជួយអ្នកឲ្យកត់សម្គាល់ផែនការធុរកិច្ចរបស់អ្នកយ៉ាងជាក់ច្បាស់។ វាចាប់ផ្ដើមជាមួយនឹងទស្សនៈវិស័យរយៈពេលវែង ហើយបំបែកវាទៅជាសកម្មភាពនានា។ វាជាអ្វីមួយដែលរៀងរាល់ឆ្នាំ ខ្ញុំត្រូវកែលម្អ ប៉ុន្តែវាមិនពិតជាមានការកែលម្អធំដុំទេ ពីព្រោះទស្សនវិស័យរបស់ខ្ញុំគឺក្នុងអំឡុងពេលវែង។

Gagne៖ ខ្ញុំធ្លាប់បានតាមដានតួលេខផ្សេងៗទាំងអស់នោះដើម្បីគ្រាន់តែព្យាយាមតាមដានមើលតួលេខនោះប៉ុណ្ណោះ ដូចជាទ្រព្យក្រោមការគ្រប់គ្រង និងចំណូលដុល។ ខ្ញុំអាចធ្វើសំយោគវាទាំងអស់ចុះមកត្រឹមចំណុចចម្បងមួយ ដែលយើងពិតជាត្រូវយកចិត្តទុកដាក់។ KPI របស់ខ្ញុំគឺមនុស្សដែលបានណែនាំឲ្យ — ប្រភេទនៃការណែនាំឲ្យត្រឹមត្រូវ។ ខ្ញុំដឹងថា បើខ្ញុំមានចំនួនត្រឹមត្រូវ និងប្រភេទនៃការណែនាំឲ្យត្រឹមត្រូវចូលមក អ្វីៗនឹងចាត់ចែងតាមដំណើរ ហើយវាតែងតែអ៊ីចឹងមែន។ វាបានអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំផ្ដោតស្រួចលើការពិនិត្យបណ្ដាញ ដោយត្រូវធ្វើឲ្យប្រាកដថា វាត្រូវតែបានបំពេញ ហើយមិនត្រូវខ្វល់ច្រើនអំពីភាពល្អិតល្អន់ផ្សេងទៀតទេ ដែលពេលខ្លះ យើងធ្វើឲ្យខ្លួនយើងជាប់គាំង។

Demboski៖ វាតែងតែមានប្រយោជន៍ចំពោះខ្ញុំក្នុងការប្រើកម្រិតគុណវុឌ្ឍិ MDRT ជារង្វាស់ប្រៀបធៀបនៃជោគជ័យខាងហិរញ្ញវត្ថុ។ ខ្ញុំដឹងថាមានគោលការណ៍ត្រូវគ្នានៅទីនេះ ដែលមិនកំណត់គោលបំណងជាចំនួនដុល្លារ ពីព្រោះនោះនឹងដាក់ការផ្ដោតលើអ្វីៗដែលខុសឆ្គង។ ប៉ុន្តែនៅទីបំផុត ខ្ញុំគិតថា វាមានប្រយោជន៍ដែលត្រូវមានគោលបំណង “លទ្ធផល” ជាបរិមាណ ដែលនឹងជួយយើងឲ្យកំណត់ចក្ខុវិស័យរបស់យើងបានខ្ពស់។ ផលប្រយោជន៍ធំមួយដែលយើងទទួលពី MDRT ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ គឺបានមកពីការទៅចូលរួមការប្រជុំ និងការជួបមនុស្សដែលមិនខុសពីយើង ប៉ុន្តែជាអ្នកដែលសម្រេចបានផលិតភាព 3ដង ឬ 10ដង ច្រើនជាងអ្វីដែលយើងកំពុងសម្រេចបាន។ វាធ្វើឲ្យយើងគិតថា៖ ខ្ញុំអាចជួយមនុស្សជាច្រើនទៀត ខ្ញុំអាចធ្វើបានកាន់តែច្រើនថែមទៀត។ អ្នកមិនអាចជួយអ្វីបានទេ ប៉ុន្តែមានការភ្ញាក់ផ្អើលអំពីវា។ ពិនិត្យមើលគោលបំណងជាបរិមាណដ៏ធំរបស់អ្នក រួចហើយមើលថាតើត្រូវបកប្រែវាទៅជាសកម្មភាពប្រកបដោយគុណភាពដូចម្ដេច ដែលនឹងនាំឲ្យសម្រេចគោលបំណង។ ខ្ញុំស្នើឲ្យប្រើរង្វាស់សកម្មភាពប្រកបដោយគុណភាពទាំងនេះជាឧបករណ៍គណនេយ្យភាព សម្រាប់ការធានាឲ្យបានថា យើងកំពុងស្ថិតលើគន្លងឆ្ពោះទៅសម្រេចគោលបំណងហិរញ្ញវត្ថុជាបរិមាណរបស់យើងនៅទីបំផុត។

Kagawa៖ តើអ្វីត្រូវកើតឡើងក្នុងធុរកិច្ចអ្នក ដើម្បីធ្វើឲ្យឆ្នាំនេះជាឆ្នាំល្អបំផុតមិនធ្លាប់មានរបស់អ្នក?

Mann៖ ដើម្បីឲ្យវាក្លាយជាឆ្នាំល្អបំផុតមិនធ្លាប់មាន ខ្ញុំត្រូវរកឲ្យបានច្រើននូវភ្ញៀវដែលខ្ញុំចូលចិត្តធ្វើការជាមួយនិងជាអ្នកផ្ដល់ថាមពលឲ្យខ្ញុំ។ គោលបំណងខ្ញុំគឺការនាំមនុស្សទាំងនោះឲ្យបានច្រើនចូលមក, ការស្វែងរកតុល្យភាពក្នុងជីវិតខ្ញុំ និងការមានលទ្ធភាពអាចចូលរួមក្នុងឱកាសសិក្សាច្រើន អាចតាមរយៈកិច្ចប្រជុំប្រចាំឆ្នាំ MDRT ឬក៏អ្វីមួយដូចជាសិក្ខាសាលាវិប ដែលផ្ដល់ឲ្យខ្ញុំនូវគំនិតដ៏អស្ចារ្យ ដើម្បីបន្តរីកចម្រើន និងផ្លាស់ប្ដូរធុរកិច្ចរបស់ខ្ញុំ។

Demboski៖ ទី១ ខ្ញុំត្រូវដាក់របាំងភ្នែកសេះ។ ខ្ញុំចាត់ទុកខ្លួនខ្ញុំថាជាសេះប្រណាំងដែលកំពុងបោលលើគន្លងផ្លូវមួយ ហើយខ្ញុំត្រូវចេះតែខំបោលតទៅប៉ុណ្ណោះ។ នោះគឺជាគន្លឹះនាំទៅរកជោគជ័យរបស់យើង ក្នុងអំឡុងពេលដ៏លំបាកនៃ COVID និងការរំជើបរជួលសង្គមនិងនយោបាយ។ មានការរំខានច្រើនណាស់ដែលអាចនាំយើងឲ្យចេញឆ្ងាយពីការងារសំខាន់ដែលយើងត្រូវរក្សាការផ្ដោតលើការបម្រើ ការផ្ដល់ និងការលើកអ្នកដទៃឡើង ដើម្បីធ្វើឲ្យជីវិតពួកគេប្រសើរឡើង។

ទី២ គឺការស្ទាត់ជំនាញខាងឌីជីថល។ ធុរកិច្ចយើងឆាប់រំជើបរំជួលណាស់។ យើងត្រូវចេះសម្លឹងមើលភ្នែកមនុស្សឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងឲ្យពួកគេដឹងថា ពួកគេអាចទុកចិត្តយើង។ ពួកគេត្រូវដឹងថា យើងកំពុងឲ្យយោបល់យុទ្ធសាស្ត្ររៀបផែនការនេះ ឬក៏ផ្ដល់ដំបូន្មានផលិតផល ពីព្រោះវាជាអ្វីដែលត្រឹមត្រូវសម្រាប់ពួកគេ។ គួរឲ្យស្ដាយ អ៊ីនធើហ្វេសឌីជីថលគឺអន់ណាស់ក្នុងការដឹងពីទឹកចិត្តមនុស្ស ដូច្នេះយើងត្រូវឈ្វែងយល់ពីរបៀបសម្រប ដើម្បីអាចសម្រេច “ការបកប្រែ” បែបឌីជីថលនៃការយកចិត្តទុកដាក់ពិតប្រាកដរបស់យើងដើម្បីសុខុមាលភាពរបស់ម្នាក់ទៀត។ មនុស្សក្នុងឧស្សាហកម្មផ្សេងទៀតបានប្រាស្រ័យទាក់ទងក្នុងពិភពឌីជីថលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ហើយឥឡូវ យើងត្រូវឈ្វែងយល់ឲ្យបានលឿនតាមដែលអាចធ្វើបាន! ខ្ញុំមិនគិតថា អ៊ីនធើហ្វេសឌីជីថលសម្រាប់ការប្រាស្រ័យទាក់ទងនេះនឹងទៅឆ្ងាយឡើយ ទោះបី COVID-19 រលាយនៅថ្ងៃស្អែកក៏ដោយ។

Mitchell៖ ខ្ញុំបានរៀន ២ឆ្នាំមកនេះ ពីគ្រូបង្វឹកធុរកិច្ចរបស់ខ្ញុំ ឲ្យចេះតាមដានដោយយកចិត្តទុកដាក់លើបញ្ជី 20កំពូល របស់ខ្ញុំ ដែលភាពទំនាក់ទំនងទាំងនោះនឹងប្រែជាភ្ញៀវដ៏អស្ចារ្យ។ រៀងរាល់ព្រឹក ខ្ញុំត្រូវបើកបញ្ជី 20កំពូលនោះ និងផ្លាស់ទីករណីទាំងនោះខ្លះទៅមុខទៀត។ ខ្ញុំត្រូវផ្ដោតចំណាប់អារម្មណ៍លើវារៀងរាល់ថ្ងៃ ពីព្រោះនោះពិតជាបានបង្កើនចំណូលរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំខ្ទប់ពេលវេលាក្នុងប្រតិទិនខ្ញុំដើម្បីធ្វើវា ដូច្នេះខ្ញុំមិនដែលភ្លេចធ្វើឡើយ។ ភាពអ៊ូអែដទៃទៀតច្រើនណាស់កើតឡើង។ បញ្ជីករណីនោះគឺជាកន្លែងដែលចំណូលទាំងអស់ចូលមក ដូច្នេះខ្ញុំនឹងបើកវារៀងរាល់ព្រឹក។

Gagne៖ មានរឿងជាច្រើនដែលនឹងធ្វើឲ្យឆ្នាំនេះជាឆ្នាំល្អបំផុតមិនធ្លាប់មាន។ រឿងមួយគឺមិនត្រូវរង់ចាំឲ្យរោគឆ្លងរាតត្បាតសាកលចប់សិនឡើយ ហើយត្រូវបន្តធ្វើ ដោយមិនគិតពីស្ថានការណ៍ដែលនៅជុំវិញយើងគ្រប់គ្នា។ រឿងមួយដែលខ្ញុំបានរៀនក្នុងអំឡុងពេលនេះពី MDRT និងសមាជិកផ្សេងទៀតគឺថា ពួកគេគឺជាអ្នកគិតទៅមុខ។ ពួកគេទោរទន់ទៅរកការប្រឈម ទៅរកឧបសគ្គ។ ក្នុងខែមីនា ឆ្នាំ 2020 ក្រុមសិក្សារបស់ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមប្រមូលគ្នា និងស្រង់គំនិតរៀងរាល់សប្ដាហ៍ ពិភាក្សាអំពីអ្វីដែលនឹងដំណើរការរលូន។ យើងមិនរង់ចាំឲ្យអ្វីៗផ្លាស់ប្ដូរទេ; យើងធ្វើឲ្យការផ្លាស់ប្ដូរកើតឡើងដោយខ្លួនយើង។